Venöz tromboembolik hastalıklardan Derin Ven Trombozu (DVT) ve Pulmoner Embolim (PE) cerrahi sonrası sık görülen atitelerdendir ve morbidite, mortalite artışına, hastane masraflarının artmasına neden olur. Proflaksi yapılmadığında genel cerrahi hastalarında %10-40, ortopedi hastalında %60 oranlarına ulaşmaktadır. Hastanede yatan 7 milyon hastanın analizinde Venöz Trombo Emboli (VTE) en sık 2.komplikasyon, hastanede kalış süresini uzatan en önemli 2.neden, mortalite nedeni olan en sık 3.neden olarak görülmüştür. PE, tromboprroflaksi ile önlenebilen en sık mortalite nedenidir. Yatarak tedavisi devam eden hastalarda VTE için yeterli proflaksi verilmesi pek çok sağlık kuruluşunda hasta bakım kalitesini artırmaya yönelik majör amaç olarak kabul edilmektedir.
VTE proflaksisi için;
i. Erken mobilizasyon (ayağa kaldırma, yürütme),
ii. Varis çorapları (compression stocking),
iii. Ardışık kompresyon uygulayan araçlar,
iv. Farmakolojik ajanlar (heparin, düşük moleküler ağırlıklı heparin, warfarin) kullanılabilir.
VTE proflaksisi ile en önemli mortalite nedenlerinden biri olan PE ile karşışılması özellikle ortopedik cerrahilerde, genel cerrahide, vasküler cerrahide ve jinekolojik cerrahide önlenebilmektedir ve VTE prolaksi önlemlerinin oranı ile hastalardan alınan sonuçlar arasındaki ilişkiyi tanımlayan guideline (rehber) tanımlamaları yapılmıştır. KBB alanında henüz bu anlamda spesifik guideline tanımlanmamıştır.
KBB hastalarındaki TE ile ilgili sadece 2 çalışma yapılmıştır. Bunlardan biri Iova üniversitesinden Moreano ve ark. 1998 yılında KBB hastalarında DVT oranını %0,3 olarak bildirmişlerdir (Otoylarngol Head Neck Surg 1998;118:777-84). Diğeri Boston Lahey kliniğinden Innis ve Andresonn 2009 yılında KBB olgularında DVT oranını %0.1 olarak ropor etmişlerdir (Am J Otolaryngol 2009;30:230-3). Bu lgilerin yetersiz olduğunu düşünerek KBB olgularındaki DVT ve PE oranlarını araştırmak istedik.
METOD
Bu çalışma 2008-11 yılları arasında KBB ve Baş Boyun Cerrahisi (BBC) uygulanan hastaların kompütür sistemine yapılan tanısal kodlamalarına (DVT ve PE) dayanılarak retrospektif olarak taranmasıyla yapılmıştır. Hastaların tanıları alt ekstremitede ağrı veya ödem, dispne, takipne, oksijen saturasyonunda düşme veya taşikardi gibi durumlarda Dopler USG, CT gibi radyolojik incelemelerin yapılmasıyla konulmuştur. Cerrahiyi takip eden 30 gün içinde DVT ve PE tanısı konulan olgular dikkate alınmıştır. Olgular yatan ve outpatient olarak ikiye ayrılmıştır. Hastaların tanıları, yeniden ameliyathaneye alınmayı gerektirecek postoperatif kanama durumları not edildi.
Çalışmanın yapıldığı enstitüde 2011 yılının başında VTE proflaksisi için aşağıdaki tablolarda belirtilen guideline uygulamaya konulmuştur.
TABLO 1: PROFLAKSİ UYGULANMASI İÇİN VTE RİSK SEVİYESİ
Risk Skoru Risk Seviyesi Önerilen Proflaksi
0 veya 1 Düşük Ö
Mustafa Asım ŞAFAK,
Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi
Cerrahi Tıp Bilimleri Bölüm Başkanı
KBB Anabilim Dalı Başkanı
NEMJ Baş Editör
Lefkoşa, KKTC
Mobile Phone KKTC: 0 542 877 55 66
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder